แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
เวรกรรม เอ่า ดันเปนคำเรียกซะงั้น ต้องรีโปรแกรมสมองเลยทีเดียว
รู้สึกอ่านได้เรื่อยๆ ไม่หวือหวา เน้นความสัมพันธ์พระ-นางที่ค่อยๆพัฒนา
ทั้งเล่มเราก็จะลุ้นพระ-นาง ว่าจะได้กันเมื่อไหร่ ว่าจะรักกันเมื่อไหร่ แหม่ สนุกสนานดีจริงๆ จ้าา
ต่อมายังมีเหตุการณ์ที่เหยียนโจวของนางเอกจะถูกบุกยึด พระเอกมีวิธีช่วยเหลือแต่ยังสองจิตสองใจ พอนางเอกได้ข่าวก็คิดว่าตอนนี้ต้องมีกำลังคนเป็นของตัวเอง จะรอขอร้องให้คนอื่นมาช่วยทุกครั้งคงไม่ได้แล้ว นี่เป็นความคิดที่เกิดขึ้นเพราะยังไม่สามารถเชื่อใจพระเอกได้ ด้วยรู้ว่าพระเอกมีความแค้นอยู่กับตระกูลไม่รู้เมื่อไหร่จะสลายความแค้นได้ แต่ก็มาหาเพื่อขอร้องเว่ยเซ่า และบอกว่ามีวิธีที่ไม่ต้องใช้ทหารของตัวเองเลย พอพระเอกฟังจบท่าทางก็ตกใจในความคิดของนางเอกเพราะมันตรงกับที่คิดเอาไว้เลยทีเดียว พระเอกเริ่มมองนางเอกมากขึ้น แถมนางเอกยังเป็นฝ่ายเสนอก่อนว่า หมานหมานจะซาบซึ้งใจยิ่งนัก ในที่สุดเว่ยเซ่าก็ตัดสินใจช่วยเหลือ ก่อนจากไปสนามรบคืนนั้นได้มาหาเสี่ยวเฉียวคราวนี้ได้ร่วมหอกัน หลังจากก่อนหน้านี้เสี่ยวเฉียวทนไม่ไหวเตะหน้าเว่ยเซ่าไป ครั้งนี้ก็เช่นกัน แต่ในที่สุดก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆแล้ว การศึกเป็นไปตามแผน ส่วนท่านย่าได้พาเสี่ยวเฉียวไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่แคว้นจงซาน และได้พบซูเอ๋อหวงที่เคยมีความหลังกับเว่ยเซ่าครั้งอดีตด้วย เว่ยเซ่าชนะศึกกับเฉินเสียง ได้ชัยชนะกลับมาตามคาด เสี่ยวเฉียวและท่านย่าเดินทางกลับสกุลเว่ยที่อวี๋หยาง
แม้ชื่อตัวละครจะเยอะจะแยะชวนงง เฉพาะพระเอกก็มีหลายชื่อมากกก แต่ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป~อ่านได้!
เสี่ยวเฉียว ชื่อเล่น หมานหมาน ช่วยชาวเมืองที่บอบช้ำจากภัยสงครามขุดบ่อ ซ่อมคลอง ค่อย ๆ ชนะใจเว่ยเซ่า เธอสนิทกับปู่และคิดถึงคำสอนของปู่ว่า ให้เธอเป็นน้ำ ใช้ความอ่อนโยนและความฉลาด วางแผน ให้เว่ยเซ่ายอมรับ ปกป้องชาวเมืองทั้งสองแคว้น
จำไม่ได้แล้วว่าซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน เรื่องนี้อยู่บนชั้นหนังสือนานมาก
ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ original site จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.
สรุปอ่านต่อจ้า เอาใจช่วยนางเอกให้เอาตัวรอดไปให้ได้
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่า���ีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
ทุนไทย-จีนผนึกกำลัง ปักหมุด “ในทอน” สร้างอาณาจักรหรูภูเก็ต